Rozdział 39

Październik minął dość spokojnie, Megan układało się w związku z Michałem, w pracy też jej się powodziło. Merry po powrocie do Hiszpanii zajęła się swoim biurem i całkowicie oddała się pracy. Co jakiś czas spotykała się z chłopakami z Realu i rozmawiała przez wszelakie komunikatory z Michałem.

-Ty chamie! Jak mogłeś?! - Krzyknęła wściekła Megan widząc Winiara obściskującego się z jakąś chudą brunetką.

-Megan? – Zapytał zdziwiony odwracając się w moja stronę.

-Nie ku***, Święty Mikołaj.

-Kochanie, daj mi wyjaśnić.

-No proszę, słucham, mów.

-Chodzi o to że…… no wiesz…. – Jąkał się wymyślając jakieś alibi.

-Wiem tyle, że z nami koniec. – Odwróciłam się na pięcie i pośpiesznym krokiem ruszyłam w stronę mieszkania, które z nim dzieliłam.

 Weszłam do środka i zaczęłam pakować swoje rzeczy w między czasie On pojawił się w mieszkaniu, chcąc mi wszystko wyjaśnić. Założyłam słuchawki na uszy i nadal się pakowałam. Wzięłam walizki, wyszłam przed blok i zadzwoniłam po taksówkę. Już po chwili znajdowała się na miejscu. Podałam kierowcy adres i ruszyliśmy. Zapłaciłam za przejazd podeszłam pod drzwi i zadzwoniłam dzwonkiem. Po krótkiej chwili otworzyła mi Paulina, z którą zdążyłam się zaprzyjaźnić, podczas mojej pracy w skrze.

-Hej Meg. Co jest? – Przywitała mnie ciepło i zaprosiła do środka. – Po co ci te wszystkie walizki?

-On mnie zdradził. – Wyrzuciłam z siebie i dopiero teraz pierwszy raz od tej sytuacji się rozpłakałam.

Nic nie odpowiedziała tylko mnie przytuliła. Zaraz potem do pomieszczenia zawitał Mariusz.

-Megan, a tobie co? – Zapytał widząc mnie zapłakaną.

-Zdradził mnie. – Powiedziałam cicho.

-Ale jak to? Michał? – Pytał zdziwiony.

-Normalnie, widziałam go dziś jak się obściskiwał z jakąś dziewczyną na parkingu.

 Zaprosili mnie do salonu i zaproponowali, że mogę zostać u nich na jak długo chcę. Przyjęłam propozycję. Na początku myślałam, żeby wrócić do rodziców. Jednak miałam tu pracę… no właśnie praca….. jakoś przeżyję. Kibice też będą musieli przeżyć mniejszą ilość zdjęć Winiarskiego. Zjadłam razem z przyjaciółmi kolację i poszłam się odświeżyć. Nastawiłam budzik i położyłam się spać.
 Budzik zadzwonił równo o ósmej. Za godzinę miał się zaczynać trening, wyszykowałam się, zjadłam śniadanie i w trójkę ruszyliśmy na halę. Weszłam na salę i usiadłam razem z Pauliną na trybunach czekając na siatkarzy.

-Będzie dobrze. – Powiedziała widząc moją minę, gdy Michał wychodził na parkiet.

 Całkowicie pochłonęło mnie robienie zdjęć. Przez cały trening unikałam jego spojrzeń.
Gdy tylko ich męczarnie dobiegły ku końcowi, powiedziałam Paulinie, że wrócę później, ponieważ idę się przejść. Podczas spaceru zadzwoniłam do Merry.

-Halo?

-Hej Mer, jak tam u ciebie?

-Powiedzmy, że coraz lepiej. A co tam u was?

-U nas... no tak... - Przerwałam na chwilę.

-Megan, co jest?

-Chodzi o to, że nie ma już nas, jestem tylko ja i on... osobno.

-Ale...

-Ale.. on mnie zdradził.

-Yyy... przykro mi, na prawdę... trzymasz się jakoś?

-No jakoś muszę, ale chyba zrezygnuję z pracy i wrócę do rodziców.

-Masz rację, rzuć to. Ale wiesz, Hiszpania cały czas czeka...

-Kusząca propozycja, ale teraz pojadę na kilka dni do rodziców i dopiero zamówię bilet, a właśnie.... mogłabym kogoś ze sobą wziąć?

-Hmmm jasne, chętnie się zobaczę z Patrykiem. Co prawda mieszkanie nie jest duże, ale raczej się pomieścimy.

-Ale myślisz, że on będzie chciał ze mną wyjechać?

-Odpowiem ci pytaniem na pytanie. A dlaczego miałby nie chcieć?

-No bo ja go tak olałam ostatnio, rzadko kiedy się odzywałam i w ogóle.

-Jak z nim nie pogadasz i go nie zapytasz to się nie dowiesz. Spróbuj.

-Ok, wiesz ja muszę kończyć. Papa trzymaj się.

-Pa, ty też się trzymaj. Czekam na was.